پژوهشگران دانشگاه محقق اردبیلی، پس از بررسی روش‌های تولید نانوذرات، موفق شدند نانوذرات سولفید روی (ZnS) را با روشی اقتصادی و سازگار با محیط زیست، سنتز کنند. دکتر مهدی بهبودنیا، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی ارومیه، دربارۀ این روش گفت: «عمل سنتز در محیطی از مخلوط آب و مایع یونیEMIM]EtSO4]انجام شده‌است. این مایع یونی، به دلیل سازگاری با محیط زیست، حلال سبز نامیده می‌شود و پس از انجام عمل سنتز، قابل بازیابی و استفادۀ مجدد است».
|
پژوهشگران دانشگاه محقق اردبیلی، پس از بررسی روش‌های تولید نانوذرات، موفق
شدند نانوذرات سولفید روی (ZnS) را با روشی اقتصادی و سازگار با محیط زیست،
سنتز کنند. دکتر مهدی بهبودنیا، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی ارومیه، درباره این روش گفت: «عمل سنتز در محیطی از مخلوط آب و مایع یونی [EMIM]EtSO4 انجام شده‌است. این مایع یونی، به دلیل سازگاری با محیط زیست، حلال سبز نامیده می‌شود و پس از انجام عمل سنتز، قابل بازیابی و استفاده مجدد است». دکتر بهبودنیا گفت: «خصوصیات موجی شکل الکترون‌ها در مواد و اندرکنش‌های اتمی درون مواد با ابعاد نانومتر، با آن چیزی که در مقیاس‌های بزرگتر اتفاق می‌افتد، رفتارهای متفاوتی را نشان می‌دهد که به اثر حبس الکترونی معروف است». بهبودنیا، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، هدف از اجرای این طرح را، یافتن روشی با صرفه اقتصادی (از نظر هزینه و زمان) و سازگار با محیط عنوان کرد و افزود: «نانوذرات ZnS، کاربردهای گسترده‌ای در اپتیک غیرخطی، سوئیچ‌های سریع اپتیکی و اپتوالکترونیک دارند و به شکل چشمگیری مورد مطالعه قرار گرفته‌اند». همچنین نانوذرات سولفید روی تهیه شده، به‌عنوان یک ماده نیمه‌رسانا با گاف انرژی پهن (eV≈3.6) و با نوارهای انرژی متمایز، دارای خصوصیات فتولومینسانس و الکترولومینسانس هستند. این ماده دارای کاربردهای وسیعی در زمینه نمایشگرها، حسگرها، محیط لیزری، فتوکاتالیست‌ها، دستگاه‌های نوری غیرخطی، و با تزریق مناسب، به‌عنوان دیودهای نوری و همچنین دستگاه‌های الکترونیکی و اپتوالکترونیکی در مقیاس نانو، کاربرد دارند». وی اضافه‌کرد: «خصوصیات نانوپودر به‌دست‌آمده، مانند جذب، ساختار بلوری، ریخت‌شناسی و آنالیز عنصری آن مطالعه شده‌است. محصول تولیدشده، بسیار خالص و از نظر کمی، کیفی و اقتصادی، بسیار مناسب است؛ همچنین این محصول قابلیت تجاری‌سازی در زمان بسیار کوتاه را دارد». این تحقیق، با همکاری دکتر عزیز حبیبی، مهندس یحیی جعفری و مهندس علی خدایاری در دانشگاه محقق اردبیلی انجام شده‌است و جزئیات آن در مجله Journal of Crystal Growth (شماره 310؛ صفحات 4548-4544؛ سال 2008) منتشر شده‌است. |
