ورود فناوری نانو به حوزه صنایع پلیمری به شروع تحقیقات در زمینه نانوکامپوزیتهای پلیمری طی سه دهه اخیر در آمریکا باز می گردد. این نانوکامپوزیتها جایگزینی قوی برای پلیمرهای پرشده (حاوی پرکننده) یا آلیاژهای پلیمری متداول محسوب می شوند. در این صنعت، شرکت های آمیزه سازی همچون حلقه واسطی میان صنایع بالادستی (پتروشیمی) و صنایع پایین دستی (مانند قطعه سازان صنایع خودرو) عمل می کنند. در این میان، برخی شرکت ها اقدام به بهبود کارایی و کیفیت محصولات و آمیزه های خود بر پایه فناوری نانو نموده اند.